หลังจากหายไปนานด้วยเรื่องงานและเรื่องปัญหาสุขภาพ ขอกลับมาในฤกษ์งามยามดีในวันแห่งความรัก เลยอยากจะเขียนอะไรแบบสั้น ๆ พิเศษ ๆ ในแบบที่ไม่เคยเขียนถึงภาพยนตร์ Blue Valentine ที่ออกฉายปี 2010 นำแสดงโดย ไรอัน กอสลิ่ง (Ryan Gosling) หรีอพ่อบาร์บี้ของเรานั่นเอง และ มิเชลล์ วิลเลี่ยมส์ (Michelle Willams) ดาราหญิงเจ้าบทบาทที่คอยเชียร์ให้ได้รางวัลออสการ์แต่ก็ยังไม่ได้ซักกะที โดยภาพยนตร์เรื่องนี้จะเล่าเรื่องของ ดีน และ ซินดี้ สองหนุ่มสาวตั้งแต่เมื่อเริ่มได้ตกหลุมรักกัน แสดงให้เห็นถึงเมื่อยามความรักยังหวานชื่น ต่อมาเมื่อได้ใช้ชีวิตร่วมกัน และมีปัจจัยหลาย ๆ อย่างเข้ามาในชีวิตของทั้งคู่ ทำให้ความรักนั้นค่อย ๆ จางหายไปจนเกิดปัญหาจนเลิกรากันในที่สุด ถีงแม้จะเป็นเนื้อเรื่องที่ดูไม่ซับซ้อนอะไรมาก แต่ด้วยพลังการแสดงและการตัดสลับช่วงเวลาที่เมื่อยามความรักของทั้งคู่ที่กำลังเบ่งบานสลับกับช่วงที่ความรักจืดจางจนถึงการจบสิ้นของความรัก ทำให้คนดูอย่างเรา ๆ นั้นเข้าใจ ตัวละครทั้งสองคน และเรียนรู้ถึงความเป็นจริงของ ”ความรัก” และ “ชีวิตคู่” ได้เป็นอย่างดี
—
รักที่ตอนแรกมอบความสุขที่ใช่
รักที่อยู่ด้วยกันแล้วให้ความสบายใจ
รักที่หวานแหววจนหลายคนหมั่นไส้
รักที่ให้กันมั่นคงเป็นดั่งคำสัญญา
รักที่สองคนจะมาใช้ชีวิตด้วยกัน
รักที่มีลูกเกิดมาเป็นแก้วตาดวงใจ
รักที่ใช่เหมือนดั่งมายาก็ใช่ว่าจะยั่งยืน
รักที่ต้องทนหวามอมขมกลืน
รักที่ฝืนทำเหมือนไม่มีอะไร
รักที่เป็นดั่งฟืนไหม้ไปกับเวลา
รักที่ไม่เยียวยาก็ไม่กลับมาเป็นดังเดิม
รักที่บางครั้งแค่ความรักกันก็ไม่พอ
รักที่อยากเคยขออยู่ด้วยกันตลอดไป
รักที่สุดท้ายได้แค่เป็นบทเรียนให้แก่กัน
—
รักที่ดีต้องพร้อมปรับตัว
รักที่ดีต้องมีความเข้าใจ
รักที่ดีต้องรู้จักการให้อภัย
รักที่ดีต้องเดินไปพร้อม ๆ กัน
รักที่ดีต้องรู้จักเปิดใจ
รักที่ดีต้องถ้อยทีถ้อยอาศัย
รักที่ดีต้องเป็นกำลังใจให้แก่กัน
รักที่ดีต้องไม่ใช่แค่ในวันวาเลนไทน์
—
Happy Valentine’s Day
—
#film #michellewilliams #ryangosling #bluevalentine #valentinesday #siamstr
