Cast aside เรื่องวิชาการเฟียตอันไร้สาระ หรือเรื่องที่ว่า มหาลัย = แหล่งหล่อหลอมคนให้กลายเป็นแค่ฟันเฟืองอันนึงนะ เพราะอยากคุยประเด็นนี้ในมุม semi-normie เหมือนกัน
ผมมหิดลเหมือนกัน สมัยปี 1 เบื่อซ้อมเชียร์ ยุงเยอะ, รำคาญเสียงรุ่นพี่สั่งนั่นนี่, เบื่อการนั่งอย่างไร้อิสรภาพ จู่ๆตอนเขาร้องๆเพลงกันอยู่ เลยลุกเดินออกมา แล้วก็ไม่เข้าแม่งเลย แค่อยากมีอิสระ ไม่อยากทำตามคำสั่งใครแค่นั้นเลย
สุดท้ายก็มีเพื่อนอยู่ดี เพื่อนสนิทในมหาลัย ผมว่ามันได้มาจากการเผชิญอุปสรรคในช่วงเวลาเรียนมาด้วยกัน (อารมณ์เหมือน party ในเกม rpg ที่ผจญภัยมาด้วยกัน ต่างคนต่างมี value ให้กัน : v4v, v4frenship) มากกว่าการไปนั่งซ้อมร้องเพลงตามคำสั่งแค่ไม่กี่วัน
แต่…
สุดท้ายจบมาแล้วก็ตัวใครตัวมัน ชีวิตใครชีวิตมันอยู่ดี
งานแต่งเพื่อนถ้าไม่ได้สนิทจริงๆก็ไม่ไปเพราะเอาตังค์ที่จะใส่ซองไป stack sat ได้ value ดีกว่า 5555555