#
ขอชี้แจงก่อนว่าผมไม่ใช่ life coach ผมไม่สามารถทำให้ใครบรรลุอะไรได้ ผมเป็นแค่เพียงผู้ที่สนใจในการปฏิบัติคนหนึ่งเท่านั้น
ในบทความนี้ผมเรียบเรียงขึ้นมาเพื่อชวนให้เพื่อน ๆ ย้อนกลับมาพิจารณาเห็นคุณค่าของลมหายใจและเข้าถึงความสุขที่แฝงอยู่จนบางที่เราก็ลืมเลือนมันไป เพียงเพราะกิเลสมาบังมันอยู่เท่านั้นเอง อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงความเห็นของผมซึ่งเพื่อน ๆ สามารถเห็นแย้งได้ครับ
ความสุขทั่ว ๆ ไป
ความสุขเป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนใฝ่หา แต่จริงแล้วความสุขคืออะไร ? ความสุขที่ได้มีเงินทองมากมาย ความสุขที่มีสุขภาพที่ดี ความสุขที่ได้กินอาหารอร่อย ความสุขที่ได้อยู่กับคนที่ชอบ ความสุขจากการดูหนังที่ชื่นชอบ
สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เกิดจากความอยากก่อนแล้วเมื่อมีการสนองตอบจึงรู้สึกพึงพอใจหรือเรามานิยามมันว่าความสุข นั้นเอง พอเราต้องการมันจึงเกิดการกระทำเพื่อให้ตอบสนองในความต้องการถ้าไม่สำเร็จก็จะทุกข์
ความสุขอีกรูปแบบ
ผมขอชวนเพื่อนมาพิจารณาถึงสิ่งตรงข้ามดูบางคือความทุกข์ แต่ไม่ใช่ความทุกข์ที่ตรงข้ามกับการไม่ได้ในสิ่งที่อยากซึ่งตรงข้ามจากความสุขข้างต้นแบบตรง ซึ่งจะนำไปสู่ความสุขอีกรูปแบบหนึ่ง
ลองหายใจเข้าแล้วกลั้นให้นานที่สุดดูซิครับ… แล้วกลับมาหายใจออกยาว ๆ ขณะที่กลั้นหายใจเป็นทุกข์หรือไม่ แต่พอหายใจออกดีขึ้นใช่ใหม่ลองดูความสุขเล็ก ๆ ที่ได้เกิดขึ้นมา
ลองหายใจออกแล้วกลั้นให้นานที่สุดดูซิครับ… แล้วกลับมาหายใจเข้ายาว ๆ ขณะที่กลั้นหายใจเป็นทุกข์หรือไม่ แต่พอหายใจเข้าดีขึ้นใช่ใหม่ลองดูความสุขเล็ก ๆ ที่ได้เกิดขึ้นมา
ถ้าเริ่มรู้สึกถึงความสุขเล็ก ๆ นี้แล้วลองคอยสังเกตุทุกลมหายใจขณะที่หายใจปรกติดู
ความสุขเล็ก ๆ นี้มันไม่จำเป็นต้องไขว่คว้าเลยครับมันมีอยู่กับตัวอยู่กับสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้แทบทุกชนิด แต่เราละเลยความสุขชนิดนี้
การหายใจตามวิทยาศาสตร์
เป็นกระบวนการของร่างกายในการแลกเปลี่ยนก๊าซหลัก ๆ 2 ชนิดคือก๊าซออกซิเจน และ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซน์ ผ่านลมที่เราอาศัยกกระบังลมสูบเข้ามาสู่ปอดที่มีถุงลมเล็ก ๆ มากมายที่มีเส้นเลืดฝอยอยู่ซึ่งก๊าซออกซิเจนจะเข้ามาในเลือดและก๊าซคาร์บอนไดออกไซน์ก็จะส่งไปพรร้อมลมหายใจออกเมื่อกระบังลมดันออกไป
ก๊าซออกซิเจน
ก๊าซออกซิเจนเป็นโมเลกุลของธาตุออกซิเจนที่อยู่ในรูปออกซิเจนไดออกไซน์ อยู่ในรูปของก๊าซที่อุณหภูมิห้องปรกติ ซึ่งร่างกายของสิ่งมีชีวิตจะใช้ก๊าซออกซิเจนในกระบวนการต่าง เช่น เปลี่ยนสารอาหารเป็นพลังงาน กระบวนการรักษาเซลล์ การสังเคราะห์เอนไซม์ ซึ่งเวลาเราใช้สมองในการคิดนึกออกซิเจนจะถูกใช้เป็นพลังงานนี้ด้วย
เพื่อนคนสุดท้าย สิ่งเดียวที่มีอยู่
ขอเล่าย้อนถึงคุณตาของผม ท่านได้เสียไปนานแล้วแต่ก่อนท่านเสียท่านเป็นอัมพฤกษ์ไม่สามารถเคลื่อนไหวตัวได้ทรมานมากอยู่แบบนั้นหลายปี ทำให้ผมตระหนักว่าหากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นกับตนเองจะเตรียมตัวอย่างไรดี เน้นว่าอย่างไรทุกคนก็ต้องตายอย่าประมาท ในสภาวะเช่นนั้นข้อเท็จจริงไม่สามารถเรียกร้องลูกหลานให้มานั่งเฝ้า 24 ชั่วโมงที่จะมาชวนเราคุยได้หรือดูแลเราเพราะทุกคนย่อมต้องใช้ชีวิตของเค้า หรือจะไปเที่ยวที่ไหนก็ไม่ได้ แม้พึงพาตัวเองก็ยังลำบากมาก วัน ๆ ได้แต่นอนมองเพดานอยู่บนเตียง แล้วจะทำอย่างไรให้อยู่เช่นนั้นได้อย่างเป็นสุข หรือทุกข์น้อย ๆ เพื่อเตรียมตัวเดินทางไกล
เมื่อความตายยังมาไม่ถึงลมหายใจยังคงมีมันจะเป็นเพื่อนของเราจนวาระสุดท้ายของชีวิต ผมจึงเลือกที่จะเรียนรู้ลมหายใจจากสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ตามข้างต้น แต่ก็เป็นเหตุชักนำให้ผมตกหลุมแห่งธรรมะไป
แค่รู้สึกถึงลมหายใจก็สุขแล้ว
#siamstr